حرفهای من با خودم

امسال رو با تجربیاتی که ترکیبی از احساسات غم، اضطراب و افسردگی در کنار شادی و آرامش بود شروع کردم.یه جایی وسط تعطیلات حسی رو تجربه کردم که زیاد قبلا تجربه نکرده بودم : حس حسادت قبلا وقتی شادی یا موفقیت دیگران رو می دیدم خوشحال میشدم و یا نهایتا غبطه میخوردم، که چه حال یا کار خوبی کاش منم تجربه ش کنم! اما این بار حس حسادت بود حسی که خوشحال نبودم از شادی دیگریو یه لحظه از خودم تعجب کردم که چی شد که من این شکلی شدم؟ چرا باید از شادی کسی ناراحت بشم؟ شروع کردم به بررسی این حسم و ریشه اش.چیزی که بهش رسیدم این بود که اخیرا خیلی تمرکز کارها و احساسات و رفتارهام روی دیگرانه ، نه روی خودم. انگار خودم به خودی خود برای خودم اهمیت ندارم. ناراحتی و شادیم وصل شده به دیگران، اتفاقات خوب و بدم هم از دیگران منشا می گیره. و یه تلنگری بود برام که به خودم بیام و شروع کنم روی خودم بیشتر تمرکز کنم.برای همین تصمیم گرفتم امسال سال خود رسیدگی باشه برام. همه ابعاد خودم را درک کنم و بهشون رسیدگی کنم.اولین قدم ، سلامت بعد فیزیکی :1. سیگار رو ترک کردم و از 14 فروردین دیگه سیگار نمی کشم.2. وعده های غذایی رو تا جای ممکن سالم تر میخورم.3. پیاده روی رو توی برنامم قرار میدم. حتی اگه فقط هفته ای 1 ساعت بشهسلام بعد روانی :1. جلسات تراپی رو با رویکرد سلامت روان مرتب تر میرم2. مدیتیشن هامو شروع کردم و حداقل هفته ای 4 یا 5 روز رو مدیتیشن میکنم.3. در شرایط آزاردهنده، حرفم رو واضح و شفاف میزنم و بعد پرونده شو میبندم و دیگه مدام بهش فکر نمیکنم.بعد شغلی :1. برای رشد شغلی خودم، تلاش میکنم و فقط صرفا کار و کار و کار نمی کنم. برای ارتقا و رشدم مطالعه میکنم2. برای جلسه ارتقا زمان بندی میکنم و سرفصلهای لازم رو میخونمبعد احس حرفهای من با خودم...